Piękny jest błękit co ponad zielenią, Piękne są wody co w słońcu się mienią, Piękne są chmury co płyną po niebie, I piękne są krople co spadną na Ciebie. Piękne są skały co w różnych odcieniach, Pokazują przy tym co pogoda zmienia. Lecz zmienić się może w bardzo krótkiej chwili, Za szybko byśmy do schroniska zdążyli. Lecz piękno gór jest takie, że się uzewnętrznia, Niezależnie od własnego – w tej kwestii – pojęcia. Piękne są rośliny na zmęczonej glebie, Piękne są istoty, o których się nie wie, Piękna jest energia tych dobrze wyspanych, Piękne są odczucia ludzi zakochanych. Piękny jest anioł co z serca opiekę roztoczy, I piękne jest spojrzenie, nawet prosto w oczy. Za dużo emocji dodaje zmęczenia, Lecz piękne są starania o dobro stworzenia. Choć ważne jest przetrwanie w tak drapieżnym świecie, Swym pięknem ujmuje Nas niewinne dziecię. Piękne góry rosną gdzie płyty się ścierają, I pięknie są skały co z wnętrza wypływają, Piękne burze i wiatry co noc rozjaśniają, I pi...
Komentarze
Prześlij komentarz